Onverharde wegen: tekstbundel symposium Willebringen 2003

Waar in het Hageland of Brabants Haspengouw vinden we nog uitgebreide netwerken van onverharde kronkelende veldwegen, van pittoreske kasseiwegen, van onverstoorde holle wegen of van idyllische historische kerkwegeltjes? Waar zijn wegenstructuren nog ecologisch interessante linten en aangename ruimten van verpozing en rust? En waar kan men nog steeds traag maar zeker de verborgen schatten van het landschap ontdekken en word je nog stil van de ontzettende gaafheid van trage wegen en verstilde landschappen? Spijtig genoeg op steeds minder plaatsen. Dicht bij huis verdwenen de landweggetjes en onverharde veldwegen doorheen opeenvolgende ruilverkavelingsgolven bijna volledig uit het Brabantse leemplateau. Men verkavelde wat krom was recht. Maakte van modder beton. En moderniseerde de traagweg in een snelweg. Met de transformatie van de buitenruimte ging niet alleen veel natuur op de schop, verdwenen niet alleen de, gedurende eeuwen, gegroeide historische wegenstructuren en ontsluitingspatronen letterlijk abrupt van de landkaart, maar werd ook de belevingswaarde van het omgevende landschap ernstig aangetast.

Meer lezen: klik hier (pdf)